Akt żalu doskonałego

Akt żalu doskonałego nazywany jest też aktem żalu z miłości. Dzięki niemu można uzyskać stan łaski uświęcającej, gdy nie ma możliwości uczestnictwa w tradycyjnej spowiedzi.

Formuła żalu doskonałego

Akt żalu za grzechy to według Kościoła, najważniejszy z tak zwanych aktów penitenta. Żal doskonały określany jest także żalem z miłości, ma bowiem wypływać z miłości do Boga. Jako taki odpuszcza wszystkie grzechy powszednie, co więcej, ma moc odpuszczania nawet grzechów śmiertelnych (o ile zawiera szczere postanowienie przystąpienia do sakramentów, spowiedzi, komunii, gdy będzie to możliwe). Żal doskonały wzbudza się według konkretnych formuł i zasad, najważniejsze w nim jest jednak to, co w naszym wnętrzu, szczerość, chęć autentycznej poprawy, prawdziwy żal. Przykładowy przebieg to znak krzyża i wymówienie formuły „W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen”, następnie odczytanie wybranego fragmentu Biblii, odmówienie modlitwy „Wierzę w Ciebie, Boże żywy”, rachunek sumienia, szczery – doskonały – żal za popełnione grzechy (można klęczeć lub stać), wyciszenie, wyznanie grzechów, prośby o darowanie win, odmówienie Modlitwy Pańskiej (Ojcze nasz), a na koniec fragmentu Psalmów. Odprawianie aktu żalu doskonałego oparte jest na konkretnych orzeczeniach Soboru Trydenckiego.

Jakie cele ma akt żalu doskonałego?

Akt żalu doskonałego ma na celu uzyskanie przebaczenia naszych win, a nawet bardzo ciężkich grzechów, w sytuacji, kiedy z jakichś powodów nie jest możliwa spowiedź. Jednocześnie u podstaw aktu żalu doskonałego, poza rachunkiem sumienia, wypowiedzeniem win, żałowania za nie i prośbami o ich odpuszczenie konieczne jest obiecanie uczestnictwa w tradycyjnej formie spowiedzi. Akt żalu ściśle powiązany jest z łaską przebaczenia, a także z aktami wiary, miłości oraz nadziei. Akt żalu doskonałego zapewnia człowiekowi stan łaski uświęcającej, w którym może on – sakramentalnie lub duchowo – przystępować do Komunii Świętej.

Treść aktu żalu doskonałego:

Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy jedyny, prawdziwy;

Wierzę, coś objawił Boże, Twe słowo mylić się nie może.

Ufam, Tobie, boś Ty wierny, wszechmogący i miłosierny;

Dasz mi grzechów odpuszczenie, łaskę i wieczne zbawienie.

Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję.

Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro nieskończone.

Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości.

Bądź miłościw mnie grzesznemu, całym sercem skruszonemu