Kto może być chrzestnym?

Przy wyborze chrzestnych dla dziecka trzeba brać pod uwagę nie tylko własne sympatie oraz chęci kandydatów, ale także prawo kanoniczne. W Kościele katolickim, aby móc pełnić tę rolę, należy spełnić bowiem określone warunki. Dlatego odwołując się poniżej do konkretnych przepisów, pokazujemy o jakich wymogach mowa i sprawdzamy, kto może być chrzestnym, a kogo rodzice nie powinni uwzględniać w trakcie poszukiwań.

UWAGA: Użyty poniżej skrót KPK oznacza Kodeks Prawa Kanonicznego.

I Czy zawsze musi być dwoje chrzestnych?

Nie. Można wybrać jednego chrzestnego, jedną chrzestną bądź dwoje chrzestnych (KPK, kan. 873).

II Czy chrzestny musi być katolikiem?

Tak. Chrzestny musi być katolikiem (KPK, kan. 874 Kan. 874 § 1.3).

III Czy chrzestny musi mieć bierzmowanie?

Tak. Chrzestny musi mieć bierzmowanie (KPK, kan. 874 Kan. 874 § 1.3).

IV Czy osoba ochrzczona, ale nienależąca do Kościoła katolickiego, może być chrzestnym?

Nie, ale może ona zostać świadkiem chrztu. W tej sytuacji Kościół stawia jednak dodatkowy warunek: świadka chrztu dopuszcza tylko razem z chrzestnym katolickim (dwóch świadków chrztu albo tylko świadek chrztu to opcje, które nie wchodzą w grę). Mówi o tym KPK, kan. 874 Kan. 874 § 2.

V Czy chrzestnym może zostać osoba niepełnoletnia?

Tak, chrzestnym może zostać osoba, która ukończyła 16 lat. (KPK, kan. 874 Kan. 874 § 1.2).

VI Czy chrzestnym może zostać osoba żyjąca w związku niesakramentalnym?

Nie, gdyż zgodnie z wytycznymi Kościoła chrzestny ma „prowadzić życie zgodne z wiarą”, a w świetle nauczania Kościoła życie bez ślubu kościelnego jest ignorowaniem nakazów wiary katolickiej i jako takie jest grzechem. Na tej samej podstawie rozwodnik może być chrzestnym, ale tylko pod warunkiem, że nie żyje w nowym związku – związku pozasakramentalnym. (KPK, kan. 874 Kan. 874 § 1.3).

VII A czy ksiądz może mieć wpływ na wybór chrzestnych i odrzucić kandydata rodziców?

Tak, ponieważ zgodnie z „Instrukcją duszpasterską Episkopatu o udzielaniu sakramentu chrztu św. dzieciom” księża mają prawo doradzać rodzicom podczas poszukiwań chrzestnych oraz wyrażać swój sprzeciw w przypadkach, w których przy podejmowaniu decyzji towarzyszą rodzicom niewłaściwe pobudki (np. gdy kierują się oni zamożnością chrzestnych zamiast religijnością i troską o wychowanie chrześniaka w wierze katolickiej). Ponadto duszpasterze mogą żądać od kandydatów na chrzestnych zaświadczeń o praktykowaniu wiary wystawionych przez proboszcza z parafii zamieszkania.