Jabes zwykłymi, „swoimi” słowami prosi Boga o błogosławieństwo i uznaje jego moc. Ta prosta modlitwa uchodzi za jedną z najskuteczniej odmieniających życie na lepsze.
Kim był Jabes?
Postać Jabesa pojawia się w Pierwszej Księdze Kronik, a więc części Biblii, w której znajduje się genealogia Izraela i podział na pokolenia/rody. Zanosi on w niej do Boga modlitwę z prośbą o błogosławieństwo, poddaje się w niej także woli Stwórcy. Nie wiemy o nim wiele, pojawia się ledwie w kilku akapitach, uważany jest co prawda za protoplastę królów Judy, ale jego przodkowie i potomkowie nie są dokładnie opisani. Wedle tradycji sam nie pochodził z ludu Judy, a z Kenitów, którzy jednak wspierali wiarę w Boga Izraela, co było bardzo ważne dla utrzymania i rozwoju judaizmu na tych ziemiach. Wiadomo, że miał kilku braci, wyróżniał się wśród nich poczuciem honoru i miłością dla matki. Samo imię Jabes (po hebrajsku Jabetz, trzeba zaznaczyć, że w kulturze hebrajskiej imię ma o wiele większe i konkretniejsze znaczenie niż w naszej) oznacza „smutek” lub „ból”, matka miała mu je nadać, ponieważ poród był dla niej niezwykle bolesnym przeżyciem, a życie noworodka wisiało na włosku. Wiadomo, że szacunek, z jakim odnosili się Żydzi do Jabesa łączył się z podbojami nowych ziem – co najważniejsze, były to podboje w „imię Boga”, to Bóg dawał prawo do zwiększenia terytorium, boskie sankcje pozwalały plemieniu Judy wierzyć, że jest narodem wybranym. Imię Jabesa pojawia się także w wersji arabskiej i perskiej, jako Yabis lub Yabiz.
W 2000 roku ukazała się książka pod tytułem „Modlitwa Jabesa” (w oryginale The Prayer Of Jabez: Breaking Through To The Blessed Life). Pozycja ta z jednej strony stała się wielkim bestsellerem sprzedającym się w milionach egzemplarzy, z drugiej krytykowano ją za głoszenie tak zwanej „ewangelii dobrobytu” (dobrobyt zależy od Boga, Bóg daje pieniądze i szczęście).
Tekst modlitwy Jabesa:
"A wzywał Jabes Boga Izraelowego, mówiąc:
«Obyś skutecznie mi błogosławił
i rozszerzył granice moje,
a ręka Twoja była ze mną,
i obyś zachował mnie od złego,
a utrapienie moje się skończyło!»
I sprawił Bóg to, o co on prosił."
Pierwsza Księga Kronik 4,10/
Modlitwa ta, opierająca się na bardzo prostych słowach, łączy się z gorącą wiarą – tylko tak powinna być wypowiadana, aby zmienić życie człowieka. To modlitwa absolutnego zaufania i oddania się Bogu. Badacze Biblii uważają, że Jabes modlił się do Boga w taki sposób, że stał się narzędziem w boskim planie, który już istniał – nie wymuszał niczego na Bogu, spełniał jego wolę. Bóg dał mu to, czego sam od niego oczekiwał – ale dał wtedy, gdy Jabes o to poprosił Oczywiście dziś nie traktuje się już Modlitwy Jabesa dosłownie, jak przed wiekami, nie chodzi już o podbijanie ziem, a rozszerzanie swej wiary, miłości do Boga.
Komentarze:
bądź pierwszy!